Γκορτσιά-Μύτικας
Γκορτσιά-Κατ. Πετρόστρουγκας
Η δεύτερη πιο γνωστή διαδρομή για το βουνό των θεών είναι αυτή από τη θέση “Γκορτσιά” στα 1100 μέτρα υψόμετρο. Προσωπικά την έχω περπατήσει 3 φορές μέχρι τα καταφύγια και, για τους λόγους που θα εξηγήσω στην συνέχεια, την προτιμώ πολύ περισσότερο από αυτήν που ξεκινάει από τη θέση “Πριόνια”. Ο δρόμος για το σημείο εκκίνησης κινείται εξ’ ολοκλήρου σε άσφαλτο και βρίσκεται 5χλμ πριν τα “Πριόνια”. Εδώ δυστυχώς δεν υπάρχει χώρος στάθμευσης και καλύπτουμε την ανάγκη μας σταθμεύοντας στην άκρη του δρόμου.
Το μονοπάτι ξεκινάει μέσα σε ένα καταπράσινο τοπίο με πανύψηλα ρόμπολα και συνεχίζει στο ίδιο ύφος μέχρι το καταφύγιο της “Πετρόστρουγγας”. Ενδιάμεσα όμως, και χωρίς να χαθεί πολύς χρόνος, αξίζει μια επίσκεψη στην σπηλιά του Ιθακίσου. Ο Βασίλης Ιθακίσιος ζούσε αρκετές μέρες του χρόνου στις σπηλιές του Ολύμπου και ζωγράφιζε τα τοπία του. Δυστυχώς πλέον μόνο καμένο υπάρχει στους βράχους, αφού κάποιοι το θεώρησαν ωραίο σημείο για άναμα φωτιάς. Σε απόσταση 20′ από την σπηλιά υπάρχει το καταφύγιο της “Πετρόστρουγγας”. Πρόκειται για το πιο σύγχρονο καταφύγιο που το διαχειρίζεται η Ελληνική ομάδα διάσωσης και βρίσκεται στα 1940μ υψόμετρο. Πέρα από ωραίο σημείο για ανεφοδιασμό, είναι το κατάλληλο μέρος για να διανυκτερεύσουν όσοι δεν έχουν τις αντοχές για πιο ψηλά.
Κατ. Πετρόστρουγκας-Κατ. Γιόσως Αποδτολίδης
Ενώ μέχρι αυτό το σημείο η κλίση είναι ήπια, στην συνέχεια και μέχρι την κορυφή “Σκούρτα” (2483μ), η κλίση γίνεται πιο απότομη. Το πιο κουραστικό τμήμα της διαδρομής πέρασε και ακολουθεί ο ”Λαιμός”. Μία στενή ράχη που οδηγεί στο οροπέδιο των μουσών, σημείο που βρίσκονται τα δύο ψηλότερα καταφύγια της Ελλάδος, το “Αποστολίδης” και το “Κάκκαλος”. Παρά το υψόμετρο και τις αντικειμενικές δυσκολίες για ανεφοδιασμό, είναι πλήρως οργανωμένα (το κόστος διαμονής είναι 18€). Ο περισσότερος κόσμος που κάνει 2ήμερη ανάβαση επιλέγει το βράδυ να διανυκτερεύσει σε ένα από τα δύο καταφύγια, καθώς απέχουν λίγη ώρα από την κορυφή